دخترم با تو سخن می گویم           گوش کن با تو سخن می گویم

زندگی در نگهم گلزاریست                    وتو با قامت چون نیلوفر

شا خه های پر گل این گلزاری

من در اندام تو یک خرمن گل میبینم

گل گیسو گل لب گل لبخند شباب

من به چشمان تو گلهای فراوان دیدم

گل عفت گل صدرنگ امید

گل فردای بزرگ گل فردای سپید

می خرامی و تو را می نگرم             چشم تو آینه ی روشن دنیای من است

تو همان خرد نهالی که چنین بالیدی

راست چون شاخه ی سرسبز برومند شدی

هم چو پرغنچه درختی همه لبخند شدی

دیده بگشای  و در اندیشه ی گل چینان باش

همه گلچین گل افروزند، همه هستی سوزند

کس به فردای گل باغ نمی اندیشد

آنکه گرد همه گل به هوس می چرخد

بلبل عاشق نیست

بلکه گلچین سیه کرداری ست

که سراسیمه دود در پی گلهای لطیف

تا یکی لحظه به چنگ آرد و ریزد بر خاک

دست او دشمن باغ است و نگاهش نا پاک

تو گل شادابی به ره باد مرو

غافل از باغ مشو ای گل صد پر من

باتو در پرده سخن می گویم

گل چو پژمرده شود جای ندارد در باغ

گل پژمرده بخندد بر شاخ

کس نگیرد زگل مرده سراغ

دخترم با تو سخن می گویم

عشق دیدار تو بر گردن من زنجیر است

وتو چون قطعه ی الماس درشتی کمیا ب

گردن آویز بر این زنجیری

تا نگهبان تو باشد زحرامی در شب

برخود از رنج بپیچم همه روز

دیده از خواب بپوشم همه شام

دخترم گوهر من                     تو که تک گوهر دنیای منی

دل به لبخند حرامی مسپار          دزد را دوست مخوان

چشم امید بر ابلیس مدار

دیو رویان پلیدی که سلیمان رویند       همه گوهر شکنند

دیوکی ارزش گوهر دارد؟                نه خردمند بود آنکه اهریمن را

زسرجهل سلیمان خواند                    دخترم ای همه ی هستیه من

تو چراغی ،تو چراغ همه شبهای منی

به ره باد مرو تو گلی دسته گلی صد رنگی

پیش گلچین منشین                تو یکی گوهر تابنده ی بی مانندی

خویش را خوار مبین           ای سراپا الماس، زحرامی بهراس

قیمت خود مشکن               قدر خود را بشناس، قدر خود را بشناس.

                                                   دوستدار تو مادرت

علم اگر از دست علمدار زمین نمی خورد

دگر کسی به زیر تازیانه ها نمی مرد

دعا کنین توی خیمه گاه همه شور بگیریم

دعا کنین توی قتلگاه ارباب بمیریم

دعا کنید یا ایها الناس یه شب همه با شور و احساس

سینه زنون بریم کنار کف العباس

اللهم الرزقنا زیارت الحسین(ع)                   شفاعة الحسین(ع)

چشم تموم کائنات سوی عنایت علی

رهبر ما خامنه ای تحت حمایت علی

رهبر فرزانه ی ما    ای علیه روزگار

وارث خونهای پاک واز خمینی یادگار

یا علی جان یا علی جان

مقتدای من تویی

رهبر من مرجع من پیشوای من تویی

ما دیگه نمی گذاریم دستای تو بسته بشه

مثل حیدر دلت از امت خود خسته بشه

مثل سلمانو ابوذر در خونت می شینیم

آخه تو چهره ی تو تصویر حیدر می بینیم

بذار تا هر چی می خوان بگن ولی ما همینیم

توی چهره ی علی عکس خمینی می بینیم

وقتی تو حرف میزنی اشکای ما جاری میشه

اگه تو گریه کنی زخم دلا کاری میشه

رفقا بیاید با هم قدر علی رو بدونیم

تادم آخر با هاش همه بسیجی بمونیم

 خون تو رگهامونو هدیه به رهبر میکنیم

پای عشقش به همه سختی ها ما سر میکنیم

حرف تو برای ما حرف امام زمونه

تادم آخر آقا تو سینه هامون می مونه

حرف تو برای ما حرف امام زمونه

تادم آخر آقا توسینه هامون می مونه

این جا دزفول است. شهر سبزقبایان سرخ پوش، شهر مردانی که با سرها ی نترس و بی باک خویش حصاری از ایمان و اراده وتصمیم ساختند. دزفول یادآور حماسه ها و رشا د ت های مرد م مقاوم آن است. حافظه ی تاریخی ایران صفحه ی زرینی از این شهر را در خود دارد که به خود می بالد.                                                                                     

الف :دزفول     دزفول را فراموش نکنید .     جملاتی است که در هشت سال جنگ تحمیلی به گوش می رسید واین سوال هنوز برای مردم این شهر هست که چرا دزفول؟؟؟ الحق هم که مردم این شهر خوب دفاع کردند وتسلیم نشدند ولیاقت تعریف و تمجید را دارند. دزفول دین خود را به اسلام ادا کرد. جوانان همیشه در صحنه ی دزفول از انقلاب تا جنگ از دینشان دفاع کردند وهمواره گوش به فرمان رهبرشان بودند . گاهی فکر می کنم اگه مردم دزفول پا پس می کشیدند ودفاع نمی کردند چه بلایی سر کشورایران می آمد؟ حالا هم که جنگ تمام شده نباید آن همه فداکاری واز جان گذشتگیه مردم دزفول را فراموش کرد .ماهم نباید وظیفه ی خود را فراموش کنیم .در جنگ نرم چون جنگ منطقه ای وجغرافیایی نیست هر کسی برای دشمن میتواند الف باشد .یعنی من :الف شما:الف پس ما الفی ها باید حواسمان بیشتر جمع باشد باید از جوانان دزفولی بیاموزیم .

من که به دزفولی بودنم می نازم .اصلا جز افتخاراتم شده دوست دارم منم براش افتخار بشم.

بعضی وقتا دلم حسابی هوای بهشت علی رو میکنه. اونجا تنها جائیه که احساس می کنم طرف مقابلم رو می شناسم واوناهم منو. راحت اونجا راه میرمو درد دل میکنم ولی آخرش باز خجالت میکشمو راهمو می گیرم میرم. اون موقعه که از ته دل میگم :شهدا شرمنده ایم.....

شبی در عا لما رویا ازشهید پرسیدم :عشق یعنی چه؟اوبا لبخند پاسخ داد:

عشق یعنی قل هو الله احد

عشق یعنی ذکر الله صمد

عشق یعنی ذکر بی حد و عدد

عشق یعنی یاعلی مولا مدد

وبدین سان بود که:

                       « یا علی گفتیم وعشق آغاز شد»    

 برنام محمدی مهدی صلوات