ََچشماتون رو ببندید و نیت کنید...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

به ملازمان که رساند این دعا را                           که به شکر پادشاهی ز نظر مرا مران گدا را

ز رقیب دیو سیرت به خدای خود پناهم                مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را

مژه ی سیاهت ار کرد بخون ما اشارت                   ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا

دل عالمی بسوزی چو عذار بر فروزی                 تو از این چه سود داری که نمی کنی مدارا

همه شب دراین امیدم که نسیم صبحگاهی              به پیا م آشنایان بنوازد آشنا را

چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی              دل و جان فدای رئیت بنما عذار ما را

                                       بخدا جرعه ای ده تو به حافظ سحر خیز

                                       که دعای صبحگاهی اثری کند شما را